Karantina hiç biter mi? Hiçbir şey olmamış gibi boşlukta kaybolup gider mi? Tam olarak böyle değildi sanırım bu şarkının sözleri. Nadir Göktürk’e selam olsun şarkısını Covid-19 karantinasına uyarlamak zorunda kaldık ama bugün bu sorunun yanıtını verdi çalıştığım şirket. Yanıt kesin oldu Covid-19 ya da değil, her güzel şey (!) bir gün bitermiş.

Yazıma geçmeden önce instagram hesabımdan beni takip etmeyi, facebook sayfamı şu linki tıklayarak beğenmeyi ve youtube kanalıma abone olmayı unutmayın. Ayrıca bloguma abone olursanız yeni yazılarımdan ilk siz haberdar olursunuz. Kazakistan’da başımdan geçenlerle ilgileniyorsanız şu başlık tam size göre.

10 Kasım 2020 günü hem Atatürk’ü anmak hem de evden çalışma hakkında duygu ve düşüncelerimi paylaşmak için yazdığım şu yazının üzerinden tam 6 hafta geçti. 6 hafta bir şeylere alışmak için yeterince uzun bir süre ve bu zaman zarfında karantina hakkında düşüncelerim değişti, ona alıştım. Evden çalışma fikri göründüğü kadar kötü gelmemeye başladı. Evden de çalışılabileceğini hatta verimli bir şekilde çalışılabileceğini anladım. Covid-19 daha da tehlikeli hale gelmeye başlamışken nedense çalıştığım şirket önce karantina düzenini iptal etti ve %50 -%50 kararı aldı. 1 hafta içinde bu kadardan da vazgeçerek hepimizi ofise getirme kararı aldı. Ben de ofise gitmeden hemen önce yazıyorum bu satırları. Hem hislerimi sizle paylaşmak istedim hem de 6 hafta içinde insanların düşüncelerinin nasıl değişebileceğini kendi gözlerimle görmek istedim.

Karantina ve Rusya

Bu karantina uygulaması Rusya Federasyonu’nun kararı değildi. Şirketimiz artan vakalar gereği bizi koruma kararı almıştı ama Rusya’da durum şu anda normal şekilde ilerliyor. St. Petersburg hariç tüm şehirlerde tüm mekanlar çalışıyor. Maske zorunluluğu elbette var ama Ruslar ile Türkler benzer milletler ve pek kurallara uymayı sevmiyorlar. Maske de göstermelik kullanılıyor ve bu nedenle vaka sayısı her gün artıyor ama en azından hafta sonu yasaklı olup hafta içi çalışmak gibi durum söz konusu değil. Sanırım her millet gibi bizim de Covid-19 ile yaşamayı öğrenmemiz gerekiyor. Karantina devamlı uygulanabilecek bir çözüm değil ama evden çalışmak da bir önceki yazımda belirtiğim kadar kötü değilmiş. İnsan sanırım her şeye alışıyor. 2019 yılında kim inanırdı bütün dünyanın evlere kapanacağına, şimdi de giderek evden çıkmak istemiyoruz.

Belirtmeden de geçmeyeyim, dün bir zamanlar benim de üyesi olduğum Kocaeli Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Kulübü ile bir söyleşi gerçekleştirdik. Bu üniversiteli gençlerle yaptığım ilk söyleşi değildi ama okuduğum üniversitenin gençleri tarafından davet edilmek farklı bir tat verdi. Ayrıca bu kez söyleşi sonrasında bir teşekkür belgesiyle onurlandırıldım. Ben de buradan Kocaeli Üniversitesi İnşaat Mühendisliği Kulübüne beni davet ettikleri ve çok güzel sorular sordukları için teşekkür etmek istiyorum. Söyleşiyi en kısa zamanda editleyerek youtube kanalımda paylaşacağım.