Bu şehirimsi mekanda yaşamaya başlayalı tam bir yıl oldu, ilk geldiğim günü ve yaşadığım şoku halen hatırlıyorum. Değişim kararını bu şehre henüz gelmeme bir yıl varken almıştım aslında. Yazıma geçmeden önce Rusya izlenimlerim için şu yazımı okuyabilirsiniz. Yazıma geçmeden önce facebook sayfamı şu linki kullanarak beğenmeyi ve youtube kanalıma abone olmayı unutmayın.

New York’ta üç yılımı tamamlamıştım, hatırlıyorum Soho’da geziyordum aylak aylak… Ben ne yapıyorum dedim ben kendi kendi kendime. Benim Amerika’ya göç etme amacım bu değildi ki… Karar verdim bir şeyler değişmeliydi, değişmeliydi ama nasıl? Sanırım aklımda olan tam olarak bu değildi. Bilmiyorum sayın okuyucu değişimden hoşlanır mısınız? Benim için değişim sonucu değil oluşumu eğlenceli… Yani değişimin kendisinden hoşlanıyorum, dünyanın en güzel şehrinde de olsam 2-3 yıl sonrasında tamam burası güzel ama sırada ne var moduna geçiyorum.

Değişim Kararı.

Elbette New York’da verdiğim değişim kararı nedenleri arasında o an ki patronumun pasif agresif tavırlarının ve özel hayatımdaki toksik kişilerin etkisi var ama, ama onlar gereksiz ayrıntılar veya hatırlanması bile zaman kaybı olan kişilikler. Onlar hayatımda olmasalardı da bu kararı alırdım.

2019 Ocak kontrat konuşmalarına başladığımız tarihti, beklediğimden çok daha hızlı bir gerçekleşti herşey, Mart ayında evimdeki eşyaların tümünden kurtulmaya çalışıyordum. Evime gelip kahve fincanı veya çatal bıçak satın alanlar oldu. New York’ta tencereden kullanılmış şapkaya kadar herşeyi satabileceğimi deneyimledim. Satabildiğimi sattım satamadığımı attım, New York’taki tüm hayatımı 2 bavul bir çantaya sığdırdım. Uçuşuma 4 saat kala sattım arabamı son olarak. Beni yalnız bırakmayan bir arkadaşımın da yardımı ile anca yetiştim beni Münih’e taşıyacak olan uçağa…Son saniyede para çekti arkadaşım ben güvenlik kontrolü için sıra beklerken yanımda para olmadığını fark ettiğim için. 6 Nisan 2019 21:00 uçuşu ile ayrıldım Newark Havaalanından ve başladı değişim.

Almanya’da 3 ay çalıştım bu arada mümkün olduğunca avrupayı gezdim. ( Gezilerimden görüntüler için tıklayın) Türkiye’de ve Moskova’da vize alma uğraşları sırasında güzel bir tatil geçirdim. Sonrasında Tam 1 yıl önce bugün buraya 2,5 saat uzaklıktaki havaalanına iniş yaptım.

Değişim ve Sonuçları.

Ve değişim bitti sonuçları ile yüzleştim. Çalıştığım şirkette çalışan bir şöför beni almaya gelmişti. Onun muhbabeti eşliğinde şuanda kaldığım şehirimsiye ulaştık. Işıklandırması olmayan, kömür tozundan karamış, toz toprak içinde yollar, 30 -40 senelik arabalar, yıllardır onarılmamış kaldırımlar, yıllardır budanmamış ağaçlı parklar ve Lenin heykelleri karşıladı beni ilk olarak. Kalacağım otelin inşaatı yeni tamamlanmıştı ve inşaat kokuyordu heryer. Şehrin su sistemi 60-70 yıldır yenilenmemişti sarı renkli ağır metal kokulu bir su akıyordu musluktan. Otelin alt katındaki pizzacıdan pizzamsı birşeyler atıştırdıktan sonra ağır metal kokulu suyla duş alıp yatağa girdiğimde 12 saatlik yol bitmişti tam bir yıl önce bugün.

Bir yıl neleri değiştirdi derseniz, şehrin yolları yenilendi, kaldırımlar onarılıyor, parklardaki ağaçlar budandı , yollar ışıklandırıldı, su şebekesinin, arıtma tesisi ve doğalgazla çalışan elektrik santralinin inşaatı devam ediyor. Şehirde 4-5 yeni restaurant var, büyük bir spor kompleksi inşaatı devam ediyor, şehrin okulu yenileniyor, büyük bir kilise inşaatı tamamlanmak üzere. Kısaca şehrimsi inanılmaz bir gelişme gösterdi artık şehir oldu ve ben bir yıl daha yaşlandım.

Şehirden Görüntüler