Size de oluyor mu, sabah uyandığınızda “Ne işim var benim burada?” dediğiniz anlar. Bugün benim hislerim bu yöndeydi. Sabah 5’te uyandım, günlük rutinimi uygulamaya çalıştım, önce 45 dakika süren bir HIIT antrenmanı yaptım, sonrasında duş ve işe gitmeye hazırlık modunda devam ettim.

Yazıma geçmeden önce instagram hesabımdan beni takip etmeyi, facebook sayfamı şu linki tıklayarak beğenmeyi ve youtube kanalıma abone olmayı unutmayın. Ayrıca bloguma abone olursanız yeni yazılarımdan ilk siz haberdar olursunuz.

Yaklaşık 8 aydır kilo vermeye çalışıyorum, tarih 24 Şubat 2020 iken tartıya çıktığımda gözlerime inanamadım, tam 121 kg olmuştum. Kendimi bildim bileli şişmanım, küçükken de en iri bendim, hazırlık yıllarında 100 kg’ ye ulaştığım zamanı hatırlıyorum dalya demiştim… 100’den sonrası beki biraz yavaş ama kalıcı bir şekilde geldi ve yerleşti. 18 yaşından 38 yaşına kadar geçen 20 yıl sürede 21 kg almayı başardım. Bu nedenle 121 kg’ ye gelene kadar durumu fark etmedim.

Gerçi böyle söylemem haksızlık olur, daha önce de 2 kez kilo vermeyi denedim. 120 kg’ ye ulaşınca diyete yeniden başlıyor ve genelde 110 kg’ ye kadar düşüyordum ama hiçbir şekilde o düştüğüm kiloyu korumayı başaramadım. Bu kez onlardan biri olmasın diye spor yapmaya çalışıyorum. Bu spora diyet de eşlik ediyor elbette. Hayatımdan kahvaltı ve öğle yemeğini çıkaralı 6 aydan fazla oldu. Bu nedenle kahvaltı bölümü yok rutinimde.

Evden çıkmak üzere hazırlanmaya karar verdiğimde hava durumunu kontrol ettim ve havanın -12 °C olduğunu gördüm ve aklıma gelen ilk şey “Ne işim var benim burada?” oldu.

Ne işim var benim burada? – Bir Şantiye Gerçeği

Şantiyelerde her zaman bir problem vardır. Şantiye dediğin yer konforlu değildir. Beraber çalıştığın insanların çok azıyla anlaşabilirsin. Özellikle çalıştığın şantiye kimsenin normal şartlarda seyahat etmek istemeyeceği bir lokasyondaysa, o şantiyede karşılaşacağın insanlar senin normal şartlar altında özel hayatında selam bile vermeyeceğin insanlar olabilir. Nedensiz yere senden nefret eden asalaklar, ardından kuyunu kazmaya çalışan şeref yoksunları ya da senle bir gün önce gayet normal bir ilişkiye sahip olan ama nedense bir anda senle konuşmamaya başlayan, hatta seni görünce yolunu değiştiren çift kişilikli sosyopatlarla karşılaşabilirsiniz. Bunların üstüne bazen hava durumu, bazen sevdiklerinden uzak olmak, bazen alışkanlıklarına ulaşamamak seni etkiler ve bu soru aklından düşmez: “Ne işim var benim burada?”

İşte bugün böyle bir gün, bu soruyu sormaktan vazgeçemediğim bir gün. Umalım ki sizin hayatınızda bu soru çok fazla yer kaplamasın.