yeni mezun inşaat mühendisi gözünden - Astana
Astana – 2005

Taylan’ın Türkiye tatili hem Taylan’a hem de bana iyi gelmişti. Taylan Türkiye tatilinden sonra biraz sakinleşti. Benim de şantiyede geçirdiğim zaman ve şantiyeyi tek başıma yönetme deneyimin/zorunluluğum nedeniyle özgüvenim artı. Yani yeni mezun inşaat mühendisi olarak deneyim kazanmaya başlıyor Taylan işlere daha az karışmaya başladı. Sahada geçirdiği zamanı azalttı. Başka işler peşinde olduğunu söylüyordu.

Yazıma geçmeden önce facebook sayfamı şu linki tıklayarak beğenmeyi ve youtube kanalıma abone olmayı unutmayın. Ayrıca bloguma abone olursanız yeni yazılarımdan ilk siz haberdar olursunuz.

Hikayemin önceki bölümünü okumak için tıklayın.

Yeni Mezun İnşaat Mühendisi – Köle Gibi Çalışmak.

Şantiyedeki her imalat benim bilgim ve kontrolündeydi. Hergün saatlerce çalışıyor, çamaşırlarımı yıkayama, alışveriş yampaya vakit bulamıyordum. Hayatım sadece çalışmaktan ibaret olmuştu, ama şantiyecilik bir yandan beni cezbetmeyede başlamıştı. Sürekli değişen ve çözülmesi gereken problem işimi sürekli heyacanlı kılıyordu. Şantiyede geçirdiğim yeterince uzun zamanlara rağmen bu süreler çok kısaymış gibi geliyor çoğu zaman yemek yemek veya su içmek bile aklımdan çıkıyordu. Yani yeni mezun inşaat mühendisi olarak köle kadrosunda çalışıyordum ama durumun farkında bile değildim.

Bütün şantiyelerde olan sorunlarla yüzleşiyor ve onlara çözümler üretmek zorunda kalıyordum, ama olaksızlar sorunları çok daha zor hale getiriyordu. Şantiyemizde demirci daha önce hiç demir kesmediği için, demir kesme makinasını çalıştırmak, onu kullanmaya öğrenip daha sonrada bu arkadaşa bunun nasıl yapılacağını öğretmek bile bana kalmıştı. Demir bağlamak, çakılan kalıpları kontrol etmek, projeye uygun olmayan detayları veya yapılan hataları zamanında düzeltmeye çalışmak, ayrıca yenemeyecek kadar kotu tadı olan yemeklere katlanmak ile geçiyordu günlerim. 22 yaşında saçlarım beyazlamaya başlamıştı.

Taylan ve Harika Fikri

Eskisi kadar olmasada en azından haftada iki kez tüm şantiye olarak Taylan’ın tacizleri bağırıp çağırmalarına maruz kalıyorduk. Ama durum daha katlanılabilir olmuştu. İşte yine tüm şantiyeyi taciz ettiği günlerden birinde yeni bir fikirle geldi saygı değer patronum…

Taylan güzide ilimiz Aydın’dan gelen İsmail ve Şahin ustalara bir daire tutmuştu, ama İsmail usta aklını kullanarak ilk haftanın sonunda ayrıldığı için Şahin usta evinde tek başına kalmıştı. 1 aylık kirası ödendiği için 1 ay bu şekilde kaldı, ama ayın sonunda evde tek başına kalmasına gönlü razı olmadı değerli patronumun. Kesinlike evlere verdiği parayı değil, sadece bizi düşünen ve bunu özellikle belirten değerli patronum bana kendime ait tek lüksüm olan sadece birkaç metrekarelik tek bir odası olan (1+0) evimi ,evde geçirdiğim saatlerde (yaklaşık 7-8 saat uyuyarak) sıkılmamı önlemek amacıyla Şahin usta ile paylaşmamı emretti.

Değerli patronumun kendime ait hiç bir alanım kalmayacağını bütün gün aynı insan ile çalışacağım yetmiyormuş gibi birde bu arkadaş ile evdeki tek odamı, tek duşumu ve tek tuvaletimi ve uykuda geçen zamanımı paylaşmamı beklemesi beni ziyadesiyle sinirlendirdi. Tepkim çok sert oldu, bağırıp çağırdıktan sonra böyle bişeye yapması durumunda ilk uçakla Türkiye’ye döneceğimi ilettim. Bu şekilde bir tepki beklemeyen Taylan kararından vaz geçmek zorunda kaldı.( Bu arada fotoğraf makinesi ve bilgisayarımı çaldırdığım için elimde hiç resim yok ama ev aşağı yukarı bu resimdekine benziyordu. Sadece eşyalar daha eski ama genişlik bu kadar başka oda yok, fotoğrafın çekildiği yerde de bir yatak olduğunu düşünün.)

Tekfen Holding ve Yeni Bir Fırsat

Bu arada iki hafta önce genel başvuru yaptığım Tekfen Holding’ten Atyrau’daki (Kazakistan) şantiye için taşeron hakediş mühendisi olarak kabul edildiğim yanıtı geldi. Çok sevinmiştim sonunda Taylan’ın zülmünden kurtulacaktım. Ama Atyrau nasıl biyerdi? Orada beni ne bekliyordu? Ayrıca taşeron hakediş mühendisiliği nasıl bir işti? Bu konularda hiçbir fikrim yoktu ve çalışmakta olduğum şantiyedeki olumsuz deneyimler beni çok endişelendiriyordu. Ama kesinlikle burdan kurtulmak istiyordum ayrıca Tekfen şuanda bu yazıyı okuyan birçok yeni mezun inşaat mühendisi ile payşatığım gibi hayalimdeki şirketti. Sonunda büyük bir organizasyonun bir parçası olacaktım.

Bu karmaşık duygular içerisindeyken Taylan’ın kafasına göre bir hafta önce iptal ettiği pazar tatili yüzünden, 3 hafta aralıksız çalıştıkran sonra sonunda bir gün dinlebileceğimiz o eşşsiz pazar günü geldi çattı.

Şahin ve Ramazan usta Taylan’sız olarak dışarı çıkıp kafaları çekip dertleşmeyi önerdiler. Ben bu fikri pek benimsemesem de oradaki  birkaç arkadaşımda olan değerli çalışanlarımı kırmak istemedim ve tekliflerini kabul ettim. Ama bu gecenin hayatımdaki en unutulmaz gecelerden biri olcağını tahmin bile edemiyordum o sırada…

Çok yakında Kazakistan’daki çılgın ve bir o kadar tehlikeli gece hayatı ile ilk yüzleşmemin hikayesini anlatacağım sizlere.Umarım beğenirsiniz, Hepinizi bir sonraki yazımı okumaya davet ediyorum.

Hikayemin devamını okumak için tıklayın.

Düşünceleriniz benim için önemli!

WordPress PopUp Plugin
%d blogcu bunu beğendi: