2020 yılından bu edit ile 2012 yılında yazdığım bu yazının girişini değiştirmek zorunda kaldım. Çünkü bu bölümde yazanlar geçerliliğini yitirmiş durumdaydı ama bu bülüm dışında yazım güncelliğini koruyor. 2012 yılındaki benden size tavsiyeler buyrun bakalım ne düşünüyorsunuz? Bugün tarzımın dışına çıkıp deneyimlerim ( otuz yıldan bahsetmiyorum elbette sadece yedi yıl) ve bana kazandırıp kaybettirdikleri hakkında…
Taylan, iyi çalış, işi boşlama, milletin erken çıkmasına izin verme, performans düşmesin gibi kendince haklı bana göre saçma öğütleri sıraladıktan sonra 1 haftalığına Türkiye’ye gitti. Tahmin edeceğiniz gibi o gün kendimi dünyanın en mutlu insanı gibi hissettim. Taylan’ın Türkiye Tatili başlamıştı. ilk gün, herşey çok güzeldi. Şantiyenin performansı arttı. Ayrıca çalışanlar o gün evlerine dönerken gülümseyerek ayrıldılar şantiyeden….
Kış süresince hava şartlarının olumsuzluğu dolayısıyla iş yapılamadığı için (-40C) bahar ve yaz ayını çok yoğun yaşıyorduk, şantiye 24 saat durmaksızın çalışıyordu. Ben 24 saat çalışmıyordum ama uyumadığım zamanların neredeyse tümünde çalışıyordum. Bu yoğun çalışma dolayısyıla işçiler doğru düzgün dinleme fırsatı bulamıyorlardı. Ayrıca şantiyemiz işçi güvenliğini en son planda bile değerlendiremediği için ve idareci eksikliğinden…
Merhaba Arkadaşlar, Rusya’ki uzun yeni yılı tatili fırsatını değerlendirerek yeniden Türkiye’ye geldim. İzinde olmak harika, Türkiye’yi ve ailemi çok özlemişim. Daha öncede belirttiğim gibi çok ilnginç bir gelişme olmadığı sürece genelde kronolojik sıralama ile devam ediyorum yazılarıma. Ama bu yazımda yakın arkadaşlarım tarafından bilinen ve başımın derdi olan dövizli askerlik nedeniyle başımdan geçenleri anlatmak istiyorum sizlere….
Eve ulaştıktan sonra sizin de tahmin edeceğiniz gibi, yeniden asla ve asla Taylan ile dışarı çıkmama kararı aldım. Rusça çalışmaya devam ettim, 15 gündür vakit bulduğum her an Rusça çalışmama rağmen açıkçası bir arpa boyu yol alamamıştım. Rusça öğrenmesi kolay bir dil değildi kiril alfabesi de yeterince zorluk çıkarıyordu ek olarak. 2 saat kadar Rusça çalıştıktan sonra,…
Hayatımın en yorucu 15 günü diyebileceğim bu zaman bir türlü bitmek bilmiyordu. ilk Pazar Tatilim çok yakındı. Bu sırada bir yandan Taylan zorluk çıkarıyor, bir yandan çalışma arkadaşlarım tembellikleri veya şantiyecilik kültürü nedeniyle zorluklar çıkarıyordı. Diğer yandan da Astana’nın havası beni hasta etmek için herşeyi yapıyordu. Bir gün şiddetli yağmur yağıyor, ertesi gün kar, bir…
Genç İnşaat Mühendisi olarak ağzıma laik bu harika yemeğin ardından, tekrar çalışmaya başladık. Bir süre sonra Taylan’da yemekten dönerek tekrar sahaya çıktı. Tekrar sağa sola bağırıp çağırmaya başladı. İlginç olanı herkese bağırıp çağırmasına rağmen kalıpçı Ramazan ustayla karşı çok daha kibardı. Şantiyedeki ilk günümde istinat duvarına beton dökecektik. Taylan benden kaç m3 beton gerekeceğini hesaplamamı…
15 dakika kadar kapıda bekledikten sonra Taylan’ın gelmesi ile içeri girebildim. Şantiye henüz başlıyordu aslında benden öncesi için sadece 2-3 temelin betonu atılmıştı. Eurasian national university nin hemen yanındaki köprü inşaatının şantiye şefi olmuştum. ( Size kendi çektiğim fotoları göstermek istedim ama şu yazıda anlatığım şekilde maalesef fotoğraf makinem ve diz üstü bilgisayarım çalındı) Yazıma geçmeden…
Yeni dairemin kapısı şiddetle çalınıyor ve aynı zamanda ev telefonum çalıyordu, bende bunların olmasının imkansız olduğunu içimden tekrarlıyor bunun bir rüya olduğunu düşünüyordum. Aslında Rüyamda boğaziçi köprüsünün şantiye şefi olarak çalışıyordum. Hani bir an gelir bu rüya mı yoksa gerçek mi karar veremezsiniz ya, işte böyle bir anda gözlerimi açtım ve kapıya koştum. Kapıda sarışın…
Astana Nursultan Nazarbayev Uluslararası Havalimanından ayrıldıktan sonra Marmaris yoluna benzeyen 15 kilometrelik ağaçlı bir yoldan geçerek şehir merkezine ulaştık. Daha sonrasında yeni adresim 5. mikrorayona doğru yöneldik. Astana , yol arkadaşlarımın anlattığı kadarı ile Türkler tarafından inşa edilen yeni bir başkentti. Her köşede Türkler tarafından inşa edilen bir otoyol, alışveriş merkezi, camii, yada otelle karşılaşıyordunuz….