Astana ‘ya iner inmez ilk zorluk ile pasaport kontrolün hemen öncesinde yüzleştim. Registratse adı verilen göçmenlik kayıt formlarının doldurulması gerekiyordu. Benim bu konuda herhangi bir fikrim olmadığı ve daha önce kimse tarafından bilgilendirilmediğim için forma söyle bir göz gezdirdikten sonra işverenimin oğlunu yani Kazakistan’daki işverenimi cep telefonundan aramaya çalıştım ama Rusça otomatik mesaj dinlemek zorunda…
Astana’ya iki gün içinde gideceğimi öğrendikten sonra vaktimi mümkün olduğu kadar ailem ile geçirmeye çalışım ama valiz hazırlama telaşı ve soğuk iklim için gerekli alışverişler yeterince zaman aldı, iki gün sonunda işverenimi aradım. İşveren, Kazakistan Yolculuğu için biletimin alındığını ama İstanbul’a kadar kendi imkanlarım ile gitmem gerektiğini söyledi, bu duruma şaşırsam da pek önemsemedim.THY bilet satış ofisine…
Mülakat günü geldiğinde henüz hayatımı tamamen değiştirecek olan bu anın öneminden habersiz babam ve annemi de yanıma alarak Manisa’ya doğru yola çıktık. Yolculuk sırasında annem ve babam heyecanlıydılar bende bu işin olmayacağını düşünüyordum, açıkçası bu mülakatı hiç önemsemiyordum. Bu nedenle annem ve babam da benimle birlikte mülakata girmek istediklerinde bu isteğe profesyonelliğe hiç yakışmasa da…
2000 yılının ÖSS sınavı sonrasında bir gecede oluşturduğum üniversite tercih listemi. İlk 3 tercih beni inşaat mühendisi ünvanına ulaştıracaktı. Çok sevdiğim ailemden de uzaklaşarak özgürlüğü yaşama isteği oluşmuştu içimde tüm 17 yaşındaki öğrenciler gibi. Yazıma geçmeden önce facebook sayfamı şu linki tıklayarak beğenmeyi ve youtube kanalıma abone olmayı unutmayın. Ayrıca bloguma abone olursanız yeni yazılarımdan ilk siz haberdar olursunuz. Kazandığım Kocaeli…
Arkadaşlar bu size ilk merhaba değil , takip edenler bilirler aslında bu blogta şimdiye kadar, Merhaba yazısı dahil 5 kayıt vardı ve 212 kisi tarafından ziyaret edilmişti ama deneyimsizlik sonucu kendi kayıt panelimi yönetemediğim için kayıtlar uçtu yani benim tarafımdan silindi. Şuandaki duygularımı hayal edemezsiniz. Maalesef yapacak bir şey yok. Türkçe’deki akılsız başın cezasını ayaklar…